جشنواره موج سواری چابهار
قرار است جشنواره موج سواری چابهار بسیارپربار برگزار شود و همزمان، نمایشگاه صنایع دستی، سیاه چادر عشایری، موسیقی محلی و دیگر برنامه‌های آئینی هم به راه باشد و همچنین غذاهای محلی نیز طبخ شود تا ظرفیت‌های گردشگری استان نیز به میهمانان معرفی شود. تقاضای گردشگری در فصل تابستان به چابهار با افت شدیدی مواجه میشود و چنین رویدادهایی می‌تواند این تقاضا را کمی بهبود بخشید و علاقمندان به رویدادهای ورزشی و گردشگری ماجراجویانه را در این فصل به چابهار جذب کند. ایجاد حس شور و تعلق اجتماعی در جامعه محلی و افزایش اقامت در هتل های چابهار و دیگر انواع اقامتگاه‌ها و افزایش اشتغال از دیگر مزایای برگزاری چنین جشنواره‌هایی به شمار می‌آید. موج سواری راهی است تا به صورت بین‌المللی نیز بازاریابی کنیم.
قرار است یک دهکده ساحلی موج سواری در چابهار با محوریت موج سواری ساخته شود. ساحل رمین تنها مکان موج سواری کشور محسوب میشود. بندر روستای رمین امواجی مهیج برای موج سواری دارد و اولین بار زنی ایرلندی به نام ایسکی بریتون در آنجا موج سواری کرد. گفته میشود ساحل رمین 4 نوع موج مختلف (موج آماتور و موج مسابقه) را دارد که این امر در خاورمیانه بی همتاست. هزینه اندک موج سواری یکی از مزایای این نوع ورزش به شمار می‌آید. بهترین فصا برای این ورزش نیز از اوایل تیرماه شروع شده و تا اواخر شهریور ادامه خواهد داشت. 
جاذبه های گردشگری در چابهار
چابهار یکی از مهمترین شهرهای بندری ایران است که از نظر اقتصادی و گردشگری بسیار مورد توجه عموم مردم قرار دارد. این شهر در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان واقع شده و تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه ی دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. به دلیل جاذبه های بی نظیری که در این شهر بندری وجود دارد به آن لقب بهشت» جنوب ایران داده شده و قطعا از سفر به آن رضایت کامل را خواهید داشت. از لحاظ آب و هوایی این شهر دارای شرایط بهاری و معتدلی است و به همین دلیل به آن لقب چابهار» یا چهاربهار» داده شده است. سالانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی به این شهر بندری سفر می کنند.
1-کوه های مینیاتوی
شاید سفر به سیاره مریخ برای همگان امکان پذیر نباشد، اما جای نگرانی نیست کسانی که واقعا دوست دارند نمادهایی از این سیاره را در کره زمین ببینند می توانند به چابهار سفر کنند و به سمت کوه های مینیاتوری بروند. این کوه ها در نزدیکی ساحل کچو تا خلیج گواتر قرار گرفته و از جمله پدیده های مورفولوژی در این منطقه به شمار می رود.
یکی دیگر از جاذبه های گردشگری در چابهار تالاب لیپار است که در این منطقه ی زیبا و طبیعی واقع شده است و دارای چشم اندازهای فوق العاده ای در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار در نزدیکی روستای رمین قرار گرفته است. این روستا در یکی از جاده های ساحلی چابهار – گواتر قرار گرفته است. وجود پرندگانی چون چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسکن، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، زیبایی این منطقه را دو چندان نموده است. 
موزه ی محلی چابهار در واقع ساختمان قدیمی فرمانداری در چابهار است که از دوران قاجار تا به حال در این شهر بندری باقی مانده است. این بنا بر روی سکویی به ارتفاع یک و نیم متر و به وسعت حدود ششصد و پنجاه متر مربع بنا شده و دارای سه درب ورودی، مجموعه اتاق‌ها، راهرو و… است. این ساختمان قدیمی در دو طبقه ساخته شده و قسمت هایی از آن به وسیله سکو با سقف چوبی و ستون آهنی احاطه شده است.
مسجد جامع دزک از دیگر جاذبه های گردشگری در چابهار است که در ۳ کیلومتری شرق سراوان قرار گرفته است و زمان ساخت آن هنوز دقیقا مشخص نیست اما مطابق با داده های موجود گفته شده است که این مسجد مربوط به دوران صفویه می باشد. در ساخت این مسجد از مصالحی نظیر خشت و چینه و برای سقف آن از فراورده های نخل و خرما استفاده شده است.
5-غارهای بان مسیتی
از دیگر جاذبه های گردشگری در چابهار که طرفداران بسیاری هم غارهابان مسیتی است که در ۵ کیلومتری شمال باختری روستای تیس در دامنه کوه شهبازبند قرار گرفته است. این غارها ترکیبی از دو غار طبیعی و مصنوعی در کنار هم هستند که غار طبیعی دارای ظاهری نیم دایره ای است که با تراشکاری هایی درون غار گسترش یافته و وسعت بیشتری برای بازدید پیدا کرده است. یک آرامگاه کوچک از گچ به صورت دو سطح افقی که بر روی یکدیگر قرار دارند و فاقد آثاری مانند سنگ نبشته، خط و لوحه در عمق یک متر از سطح غار دیده میشود که در گرد آن یک فضای کوچک وجود دارد. 
6-درخت مکرزن
درخت مکرزن که به انجیر معابد، لور و انجیر هندی نیز معروف است، نام درختی معروف در شهرهای چابهار و نیک شهر است. این درخت از جاذبه‌های گردشگری این دو شهر به‌شمار می‌آید. در واقع این گیاه نوعی گیاه هندی است است که دارای برگ های پهن است و شاخه‌های آن به پایین سرازیر میشود و در لای شن‌ها ریشه می گستراند. 
یکی از دیدنی‌های حیرت‌انگیز شهرستان چابهار، کوه‌های گل‌افشان آن است که مهمترین آنها در نقطه‌ای نزدیک به کنارک به نام بندر تنگ قرار دارد. کوه گل فشان بندر تنگ که حدودا ۱۰۰ متر ارتفاع دارد در صد کیلومتری شهر چابهار واقع می باشد. اگر به بالای کوه بروید می توانید ببینید که چاله ای با قطری کمتر از ۱ متر و عمقی نیم متری وجود دارد که با گِل پوشیده شده است. ویژگی آن این است که در فواصل زمانی مختلف می توانید مقداری گل را مشاهده کنید که با صدایی خاص شبیه به ترکیدن حباب از این چاله خارج می شوند و در اطراف پراکنده می گردند. توجه داشته باشید که در فصل هایی که بارندگی نیست به این منطقه بروید. در کنار این کوه، دو کوه کم ارتفاع دیگر وجود دارد که به نظر می رسد زمانی آنها هم گِل افشان بوده اند. 
8-منطقه حفاظت شده گاندو
اگر اهل طبیعت بکر و حیات وحش هستید بازدید از این مورد از دیدنی های چابهار را فراموش نکنید. شما می توانید در این منطقه تنها تمساح بومی ایران که با نام گاندو شناخته شده است را ببینید. همچنین شما شانس این را دارید که حیوانات دیگری مانند سیاهگوش، جبیر، سنجاب بلوچی، خدنگ، شغال، روباه و … را با گشت و گذار در این منطقه حفاظت شده مشاهده کنید. علاوه بر این ها رودخانه باهوکلات یکی از پرآب ترین رودخانه‌های استان سیستان و بلوچستان است که عامل اصلی حیات و زندگی در جنوب استان به حساب می‌آید. این رودخانه آب‌های مناطق وسیعی از صفحات جنوبی شهرستان ایرانشهر (بخش‌های سرباز، بمپور، راسک) و شهرستان چابهار (بخش‌های دشتیاری قصر قند) را جمع‌آوری کرده و به دریای عمان سرازیر می‌کند. 
9-مسجد جامع تیس
از دیدنی ترین جاذبه های گردشگری چابهار می توان به مسجد جامع تیس اشاره کرد که از لحاظ معماری این مسجد مشابه مساجد کشورهای پاکستان و هندوستان است. هر زائری که برای اولین به سمت این مسجد می رود به یاد تابلوهای پر از رنگ می اندازد چرا که از رنگ های بسیاری برای ساخت این مسجد استفاده شده است. مناره و گنبدهایی که با رنگ های سبز و قرمز زیباتر شده اند و درب‌هایی که با شیشه کاری‌های منظم و نامنظم رنگارنگ جلوهایی چشم نواز به مسجد داده اند و مردمانی سفیدپوش و بلوچ زبان که دوستانه و مهربان زائران را با لبخند نگاه میکنند. 
10-بندر گواتر
خوب یکی از اصلی ترین و جذاب ترین جاذبه های گردشگری در چابهار بندر گواتر است که در انتهایی ترین نقطه ی جنوب شرقی ایران و در منطقه ی مرزی شهرستان چابهار با مرز مشترک پاکستان قرار گرفته است. این بندر بخش کوچکی از استان سیستان و بلوچستان است که به آن گوهر بهشتی در ساحل دریای عمان هم گرفته می شود. گواتر به واسطه قرار گرفتن در مجاورت جنگل های حرا یکی از مناطق حفاظت شده محیط زیست به شمار می‌رود. 
11-خلیج پزم
در فاصله ی ۱۰ کیلومتری غرب خلیج چابهار و در انتهای پادگان کنارک خلیج پزم قرار دارد که یکی از دیدنی ترین جاذبه های گردشگری در چابهار به شمار می رود. شکل، موقعیت و پیکربندی خیلج پزم» به طور کلی شبیه خلیج چابهار است اما اندازه ی آن خلیج چابهار است. 
12-قلعه پیروز گت
در ۵ کیلومتری شمال غربی چابهار در روستای تیس قلعه ای به نام پیروز گت وجود دارد که از دوران اشکانیان و ساسانیان در این روستا باقی مانده است. این دژ بر فراز تپه ای در میانه دره تیس قرار دارد و ارتفاع تپه از دو رشته کوه پیرامون تپه بیشتر نمی باشد. سنگ‌های به کار رفته در بناها غیر آهکی هستند که از جای‌های دیگری به اینجا آورده شده‌اند زیرا جنس خود تپه آهکی و سیلیسی می باشد. این بنا با توجه به آثار باقی مانده مشابه بناهای دوره اشکانی است و نام پیروز ساسانی این احتمال را افزونتر می‌کند. 
و اما آشنایی با غذاهای چابهار:
مردم محلی چابهار هم درست مثل تمام شهرهای ایران، غذاهای سنتی و محلی مخصوص به خودشان را دارند که با توجه به نوع اقلیم منطقه‌شان براساس محصولات دریایی مثل انواع ماهی، میگو و همینطور خرما است، غذاهای چابهار شباهت زیادی به غذاهای هندی و پاکستانی دارند.
بت ماش
این غذا یکی از خوش طعم ترین غذاهای چابهار و مخصوص روزهای خنک سال و همینطور ماه مبارک رمضان است. بت ماش نوعی غذای خاص بلوچستانی موقع سحر است آنها معتقدند که اگر کسی در سحر بت ماش بخورد تا موقع افطار احساس گرسنگی نمیکند. چابهاری ها این غذا را برای افطار درست میکنند.این خوراک حتما باید با ترشی خورده شود و آن را مانند دمپختک درست میکنند برای پخت این غذا از برنج و ماش و سبزی های معطر روزهای آخر اسفند و اول بهار استفاده می شود. 
تباهگ
به خاطر نبود یخچال در گذشته های دور اغلب مردم مجبور بودند به شیوه های گوناگونی همچون نمک دود کردن از فساد گوشت جلوگیری کنند. در منطقه‌ی مکران مردم برای این کار پودر انار و نمک را به گوشت اضافه و سپس آن را در زیر نور آفتاب، روی طنابی آویزان می‌کردند و برای جلوگیری از آلودگی مقابل گرد و غبار، پارچه‌های مخصوصی روی آن می‌انداختند و پس از چند روز آن را استفاده می کردند. تباهگ یکی از اصیل‌ترین و بهترین غذاهای چابهار و همینطور غذای سنتی استان است که در میان بلوچ‌ها طرفداران زیادی دارد.
تباهگ معمولاً با ترکیبی از برنج و گوشت خشک‌شده طبخ میشود که همین موضوع طعمی بی‌نظیر به آن می‌دهد. طرز تهیه‌ی این غذا آسان است. طی جریان پخت، گوشت خشک شده را حدود نیم ساعت به همراه نمک در آب می‌جوشانند و آب آن را برای طبخ برنج استفاده میکنند که همین کار طعمی بسیار خوب به برنج می‌بخشد. اگر روزی به این استان و سواحل مکران سفر کردید، حتماً طعم اصیل تباهگ را امتحان کنید. 
تخلان
یکی از غذاهای مخصوص و سنتی که فقط با گندم و دنبه گوسفند طبخ می شود و در باور عمومی غذایی گرم و قوی است. تخلان را برای زنی که تازه وضع حمل کرده درست می کنند تا بدن تحلیل رفته اش قوت بگیرد.برای طبخ این غذا خوشه گندم نیمه زرد را می جوشانند و آن را پهن می کنند تا خشک شود خوشه خشک شده را بر روی جسم سخت یا زمین می کوبند تا دانه هایش جدا شود و بعد با هاون می کوبند و در مرحله بعد دنبه گوسفند را همراه گندم می کوبند روی حرارت خیلی کم میگذارند تا دنبه به خورد گندم برود و بپزد. 
تنورچه
تنورچه نوعی کباب مخصوص استان سیستان و بلوچستان است. همانطور که از نام آن مشخص است این کباب را در تنور طبخ میکنند این کباب به دو شیوه‌ی متفاوت آماده میشود، یکی سیخ زدن گوشت گوسفند و در روش دیگر به شکل کامل کباب شده، که در هر دو روش نیاز به تنور است. کباب تنورچه را به تنهایی یا همراه با پلو سرو میکنند. در روش اول معمولا گوشت‌ها را به تکه‌های کوچک خرد و پس از به سیخ کشیدن، حدود ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت درون تنوری با ذغال‌های گداخته میگذارند، در روش دوم اما گوسفند را ذبح و پس از خالی کردن محتویات شکمی با نخ نسوز می‌دوزند و درون تنور قرار می‌دهند. بعد از این کار، درِ تنور را با کاهگل می‌پوشانند و تا زمان پخت کامل صبر میکنند. این غذا را به شهر چابهار نسبت داده اند. 
تیموش و دوتینی
اینجا بهشت کسانی است که عاشق طعم ها و مزه های نان های مختلف هستند. تیموش یک نان بی نهایت نازک است آنقدر نازک که می شود با برگه های کاغذ مقایسه اش کرد این نان مخصوص غذاهای تیلیتی است مانند انواع آبگوشت و شیر داغ نان تیموش را با ظرف مخصوص به نام تین تهیه میکنند.آرد ،نمک،آب و و مقدار بسیار اندکی روغن مواد اولیه این نان خوشمزه است.دوتینی هم نام یک نوع نان روغنی است که معمولا با شیر چایی و چایی مصرف می شود.برای تهیه دوتینی خمیر را به دو قسمت تقسیم می کنند و روی هر کدام از چانه ها روغن میمالند بعد چانه ها را روی هم می گذارند و پهن می کنند و روی تابه ای که چرب است می پزند.
درباره این سایت